ورود / ثبت نام
سمند به عنوان اولین خودروی ملی ایران در سال های ابتدایی دهه 80 خورشیدی به بازار عرضه شد و با توجه به سبک متفاوت طراحی خود مورد توجه قرار گرفت. پس از استقبال مناسب مشتریان از این خودرو به عنوان یک محصول خوش قیمت و دارای امکانات متفاوت از جمله سیستم سخنگوی هوشمند برای ارائه هشدارهای مختلف از جمله باز بودن درب ها و سرویس های دوره ای، ایران خودرو نیز تیراژ تولید سمند را افزایش داد.
در سال های آینده نیز نسخه های مختلفی از سمند شامل LX با موتور XU7 که مشابه با نسخه اولیه SAMAND بود، به بازار عرضه کرد تا عزم جدی خود را برای توسعه اولین خودروی ملی ایران نشان دهد. هر چند بسیاری بر این عقیده بودند که طراحی سمند شباهت بسیار زیادی به فولکس واگن پاسات مدل 1996 دارد و در حقیقت این خودرو یک کپی برداری ناشیانه به شمار می رود. با این حال، ایران خودرو واکنشی در خصوص اتهام کپی برداری نشان نداد و با توجه به عدم وجود فضای مجازی، همه چیز به چند متن انتقادی در نشریات ختم شد.
ایران خودرو با توجه به افزایش تیراژ و استقبال مشتریان از محصولات خانواده سمند، این محصول را به ناوگان تاکسیرانی شهری و بین شهری در نقاط مختلف کشور اضافه کرد. با توجه به فضای مناسب صندوق و همچنین کابین، راحتی صندلی ها و بازدهی مناسب موتور، شرایط مناسبی برای استفاده در ناوگان تاکسیرانی وجود داشت. مدتی بعد نیز سمند SE به عنوان یک فیس لیفت برای استفاده اختصاصی در تاکسیرانی به بازار عرضه شد و مدتی بعد نیز این نسخه با جلو پنجره مرتفع خود در دسترس مشتریان عادی قرار گرفت.
یکی از پر طرفدار ترین و پر فروش ترین نسخه های خانواده سمند، مدل مجهز به موتور EF7 بود که مراحل طراحی و ساخت آن در یک موسسه آلمانی صورت گرفته بود. سمند EF7 با بهره گیری از حجم موتور 1.7 لیتری 4 سیلندر دارای ساختار 16 سوپاپ قادر به ارائه قدرت 113 اسب بخار در دور 6000 در دقیقه و گشتاور 155 نیوتن متر در دور موتور 3500 تا 4500 در دقیقه بود که ارتقای قابل توجهی در مقایسه با موتور XU7 به شمار می رفت.
